سلام
بعد از حدود سه ماه که از دانشگاه دور بودیم دوباره تا چند روز آینده باید حضورمان در دانشگاه سبز بشود. اما راستی امسال با پارسال چه فرقی دارد ؟ منظورم هم از نظر مسائل دانشگاهی و هم مسائل درون تشکلی است آیا اصلا فرقی دارد؟
حداقل فرق امسال با پارسال اینه که فضای دانشگاه از نظر سیاسی و یا موضوعات سیاسی آرامتر است چرا که انتخابات با شکوه تمام برگزار شد و دولتی اعتدال گرا بر سر کارآمد که البته هنوز رییس جمهور اعتدال را برایمان تعریف نکردند اما دیگر دوران تبلیغ و کلاس اضافه رفتن تمام شد.
فرق دیگری که هست اینه که پارسال کسی به دنبال تغییر ریاست دانشگاه حداقل به طور جدی نبود اما این روزها کسانی هستند که به دنبال تغییر ریاست هستند و با نوشتن نامه به سرپرست وزارت علوم خواهان تغییر در راس دانشگاه هستند هرچند که بنده هم به بعضی از سیاست های رییس دانشگاه معترض هستم اما در این نامه جز دروغ و تهمت چیز دیگری نیست و به قول خودشان این جمعی از فعالین دانشجویی دانشگاه یزد با مظلوم نمایی و سیاه نمایی و یه کم عرض اندام کردن می خواهند رییس راتغییر دهند.
در این نامه دم از اعتدال زده می شود که با خواندن یک بار این نامه همه خوی تند افراط گرایی را به وضوح درک می کنند که البته این نامه که برای کسانی که نشریات بهار ، سیاست در کویر را مثل من خوانده باشند قلمی آشناست قلمی است که همیشه می خواهد مظلوم نمایی کند و بگوید آی حوار که حق من را خورده اند و دستم را شکستند که البته کاش این طور می شد که قلمی که مقدس است را برای تشویش اذهان عمومی و دانشجویان استفاده نمی کردید.
نکته جالب اینجاست که ادعای تندرو بودن دکتر میبدی را با این که می خواستند به عنوان کاندیدای مجلس نهم معرفیش کنند دوستان عزیز می خواهند ثابت کنند (!!!).
در این نامه جالبه که دکتر میبدی برای خودش سوپرمن است و از حسابرسی فرار می کند وحکم انفصال به خدمت آن اجرایی نمی شود و جندین بی قانونی دیگر
درست است که نقد باید باشد اما نقدی خوب است که :
رهبر معظم انقلاب اسلامى در پاسخ به پرسشهاى دانشجويان در دانشگاه صنعتى شريف در تاریخ 01/09/78 فرمودند:
«من البته هيچوقت جلوِ انتقاد را نگرفتهام و كسى را منع نكردهام. انتقاد صحيح و دلسوزانه ضررى ندارد؛ اما اين انتقاد بايستى به تخريب نينجامد. بعضيها طورى انتقاد مىكنند كه تخريب است؛ اين مصلحت نيست. كسى كه مسؤوليت سنگينى در كشور بر دوشش هست و از او توقّع داريم كه فلان كار را بكند - اقتصاد را درست كند و... - اگر ما او را تقويت نكنيم؛ اگر يك وقت ضعفى هم پيدا شد، آن را نپوشانيم؛ آيا مىتوانيم چنين توقّعى داشته باشيم؟ باز هم مىتوانيم اميدوار باشيم كه آنچه كه ما مىخواهيم، انجام خواهد گرفت و آنچه كه وظيفه اوست، انجام مىگيرد؟»
مبارز اول : متن کامل این نامه را در این لینک ببینید
مبارزدوم فیلم اظهارات سرپرست وزارت علوم در جمع تحصن کنندگان دانشگاه تهران را اینجا ببینید :
آیا غنی سازی 5 یا 20 درصد برای نیاز های ما کافیست ؟